Pojawienie się silnych dolegliwości bólowych za mostkiem, nieustępujących po odpoczynku i po zażyciu leków może nasuwać podejrzenie ostrego zespołu wieńcowego. Jeżeli takie rozpoznanie postawimy, to jest to wskazaniem do wykonania koronarografii. Czym jest koronarografia ? Jakie jest to badanie? Otóż koronarografia to pewna odmiana badania naczyniowego – angiografii w czasie którego podajemy kontrast do naczynia (tętnicy) celem dokładnego prześledzenia budowy anatomicznej tego naczynia i co najważniejsze, uwidocznienia ewentualnych zwężeń na jego przebiegu. Tętnice wieńcowe przez cały czas dostarczają krew do serca. Serce musi być ukrwione nieprzerwanie, tak jak i każdy narząd. Jednak tak jak i w innych narządach w tętnicach wieńcowych także rozwija się miażdżyca naczyń. Ona powoduje zwężenia naczynia i zmniejszoną ilość krwi dostarczanej do mięśnia serca. Obecnie, jeśli występują objawy ostrego niedokrwienia mięśnia sercowego, jest to wskazaniem do pilnego leczenia szpitalnego i wykonania koronarografii. Jest to badanie wykonywane w pełnych warunkach sterylności na sali operacyjnej. Lekarz, poprzez nakłucie i wprowadzenie specjalnego wenflonu – koszulki naczyniowej do tętnicy obwodowej, np. tętnicy udowej lub tętnicy promieniowej, wprowadza do tętnic wieńcowych specjalne cewniki. Tymi cewnikami wstrzykuje się kontrast do lewej i do prawej tętnicy wieńcowej. W ten sposób po zakontrastowaniu tętnic jest możliwość prześledzenia ich dokładnego przebiegu i wykrycia ewentualnych zwężeń odpowiedzialnych za niedokrwienie. Pacjent podczas wykonywanej koronarografii jest przytomny. Może być poproszony o nabieranie powietrza podczas badania. Stosuje się znieczulenie miejscowe. Zabieg jest bezbolesny. Trwa standardowo kilka minut. Podczas zabiegu wykonuje się nagranie obrazu zmian w tętnicach wieńcowych. Następnie można już z nagrania dokładnie zmierzyć stopień zwężenia i ustalić sposób dalszego postępowania w zależności od przypadku.
Jeżeli w tętnicach wieńcowych występują pojedyncze zmiany zwężające ich przebieg to lekarze mogą zalecić wykonanie plastyki wieńcowej w celu udrożnienia naczynia. Jeśli te zmiany są liczne lub znajdują się w takich miejscach, gdzie nie jest możliwe wykonanie plastyki wieńcowej to lekarze kierują pacjenta do leczenia kardiochirurgicznego. Wreszcie jeśli zmiany są tak zaawansowane, że nie jest możliwe wykonanie plastyki wieńcowej i nie jest możliwa również kwalifikacja do leczenia kardiochirurgicznego to pacjent otrzymuje leczenie farmakologiczne, czyli jest wypisywany do domu z zaleceniem przyjmowania leków.
Plastyka wieńcowa może być wykonana bezpośrednio po koronarografii lub po jakimś czasie od jej wykonania. W przypadku zawału serca plastykę wykonuje się bezpośrednio. Jest ona przeprowadzona również w znieczuleniu miejscowym. Chory jest przytomny. Technicznie zabieg polega na wprowadzeniu w miejsce zwężenia, specjalnego balonu i poszerzenia tego zwężenia po zastosowaniu dodatniego ciśnienia w balonie ( patrz rycina ). Zmiana naczyniowa, czyli zwężenie odpowiedzialne za zawał, ulega zmiażdżeniu i przywrócona jest drożność naczynia. Chory czuje się od razu lepiej. Ustępują dolegliwości bólowe. Zabieg ten często jest określany potocznie balonikowaniem lub bąbelkowaniem.
Ponieważ te naprawione zmiany w naczyniach mają tendencję do powrotu do stanu poprzedniego, czyli do ponownego zapadania się i zwężania światła naczynia, zakładamy w tych przypadkach stenty wieńcowe do tętnicy wieńcowej. Stenty to nic innego jak takie mikroskopijne rusztowania, które trzymają ścianę tętnicy wieńcowej i zapobiegają nawrotowi schorzenia. Obecnie są w użyciu różne generacje stentów. Są takie, które w swoim składzie zawierają leki dodatkowo zabezpieczające przed ponownym zachorowaniem. Warunkiem niezmiernie istotnym dla powodzenia leczenia jest systematyczne przyjmowanie przez pacjenta przepisanych leków.
Leczenie inwazyjne choroby wieńcowej w wielkim stopniu poprawiło przeżywalność oraz rokowanie chorych w zawale serca. Na wdrożenie takiego leczenia pacjent musi wyrazić zgodę na piśmie. Na szczęście odsetek odmów jest obecnie w ciągu roku bardzo niewielki. Dodatkowo trzeba powiedzieć, że po wykonanym leczeniu inwazyjnym choroby wieńcowej obowiązuje systematyczne przyjmowanie leków. Niektóre z leków są konieczne do przyjmowania przynajmniej przez rok. Tych leków nie wolno odstawiać. Oczywiście również niezmiernie istotna jest zmiana stylu życia i co najważniejsze rzucenie palenia papierosów. Nie zawsze się to udaje i zasady zdrowego stylu życia są przestrzegane. W związku z powyższym trzeba koniecznie upowszechniać zasady zdrowego stylu życia, nie tylko wśród pacjentów, ale także wśród ich Rodzin.
